Kiła kapusty

Okres wczesnej wiosny to czas, w którym należy ostatecznie rozważyć i zaplanować wykonanie zabiegów ochrony roślin w rzepaku ozimym. Warto dokładnie zlustrować plantacje, a następnie czynność tą regularnie powtarzać w krótkich odstępach czasu. Określenie stanu roślin po zimie, może okazać się kluczowe, ponieważ pozwala producentom rolnym na sprawdzenie czy nie uległ on uszkodzeniom przez mróz, wiatr lub zalegający śnieg. Wato określić również czy rzepak jest wolny od objawów powodowanych przez sprawców chorób oraz uszkodzeń związanych z żerowaniem szkodników.

Określenie stanu roślin wymaga ostrożnego przejścia przez plantacje, tak aby nie uszkodzić liści i korzeni. Należy przyjrzeć się dokładnie korzeniom, po to aby stwierdzić, czy nie ma tam narośli kiły kapusty. W tym czasie naroślą te mogą być dwojakiego rodzaju, albo białe i twarde, lub brunatne, miękkie z tendencją do gnicia i rozpadania. Do tego część nadziemna tych roślin jest przebarwiona na czerwono, zwiędnięta i wyraźnie słabsza, ponieważ procesy fizjologiczne roślin są istotnie zakłócone. Należy pamiętać, że możliwość szybkiego rozprzestrzeniania się kiły kapusty z glebą i wodą nie zwalnia od ostrożności i obejrzenia korzeni, na wolnych dotąd od tego patogena, polach. Jeżeli korzenie są zdrowe, to warto spojrzeć na szyjkę korzeniową. Obecność brunatnych, mokrych, wgłębionych plam u podstawy pędu, często w miejscach blizny po oderwanym ogonku liściowym, może być związana z porażeniem rośliny przez sprawców suchej zgnilizny kapustnych grzyby rodzaju Leptosphaeria spp. Oprócz szyjki korzeniowej, choroba występuje również na liściach i pędach w postaci szarobrunatnych, owalnych plam z ciemnymi punktami na powierzchni. Wiosną plamy te na pożółkłych, stopniowo obumierających liściach z reguły są wykruszone w środku. Jednak z pozostałych na obrzeżach piknidiów mogą nadal uwalniać się zarodniki konidialne, gotowe do porażania następnych liści rzepaku. Warunkiem kolejnych infekcji jest podwyższona wilgotność powietrza w okresie wiosennym. Im więcej opadów, tym ryzyko porażenia większe. Dotyczy to też innych chorób, tj. czerni krzyżowych, czy szarej pleśni. Zaraz po ruszeniu wegetacji, trudno je zaobserwować na żółknących liściach, ale jak tylko pojawią się nowe; brunatne, owalne, drobne,  plamy czerni krzyżowych mogą być na ich powierzchni dobrze widoczne.

Wiosną sporadycznie, obserwuje się również objawy cylindrosporiozy roślin kapustowatych powszechnie występującej w np. Anglii, czy Francji. Sprawca tej choroby poraża rzepak już jesienią, źródłem infekcji są bowiem w tym przypadku często nasiona. Natomiast jej objawy w postaci koncentrycznie ułożonych białych struktur na liściach, które sprawiają wrażenie popękanych na powierzchni, widać dopiero na wiosnę. 

W rejonach, gdzie długo zalegał śnieg, który spadł na niezamarzniętą glebę, można dojrzeć niekiedy pod obumierającymi liśćmi, małe, owalne brunatno-czarne struktury przetrwalnikowe grzybów rodzaju Typhula (zgnilzna rzepaku).  Są to organizmy, które chętnie w warunkach ograniczonego dostępu światła oraz tlenu atakują osłabiony rzepak.

Wiosenny zabieg ma na celu uzyskanie wysokiego plonu nasion. W tabeli 1 podano przykłady fungicydów zarejestrowanych do zwalczania chorób w uprawie rzepaku po ruszeniu wegetacji. W tabeli podano wiele środków, które mogą być zastosowane do walki z chorobami występującymi wczesną wiosną na plantacji. W przypadku plantacji wysokoprodukcyjnych wykonanie tego zabiegu jest koniecznością ze względu na ochronę roślin rzepaku podejmowaną w tym przypadku w ujęciu kompleksowym. Podjęcie decyzji o wykonaniu zabiegu wiąże się oczywiście z przekroczeniem wartości progu szkodliwości dla wyżej opisanych chorób i wymaga wcześniejszego stosowania niechemicznych metod ochrony. Odpowiednie efekty ekonomiczne w uprawie rzepaku możliwe są zatem do osiągnięcia, jednakże wymagają dużego nakładu pracy związanego z dopilnowaniem odpowiedniego stanu zdrowotnego roślin w najbardziej wrażliwych na porażenie przez choroby fazach rozwojowych.

Tabela. 1. Przykłady fungicydów zarejestrowanych do zwalczania sprawców chorób w okresie wczesnowiosennym w uprawie rzepaku

©kiłakapusty.pl