Kiła kapusty

Z zarodników przetrwalnikowych w obecności specyficznych substancji wydzielanych przez tkanki korzeni żywicieli, wydostaje się pierwotny zarodnik pływkowy. Porażenie następuje poprzez włośniki lub rany. Z zarodnika pływkowego wewnątrz włośnika powstaje pierwotne plazmodium. W wyniku podziałów tworzą się w nim zarodnie pływkowe z 4-16 wtórnymi zarodnikami pływkowymi, które dostają się do gleby. Zakażają one kolejne włośniki lub zachowują się jak gamety, które jako zygoty wnikają do komórek skórki korzenia. Z zygoty powstaje diploidalne plazmodium, w którym zachodzi mejoza i podziały mitotyczne. W ten sposób tworzy się wielojądrowe plazmodium haploidalne. Gdy jądra wraz ze skupieniami plazmy zostają otoczone ścianą powstają zarodniki przetrwalnikowe, które wypełniają zniszczone komórki rośliny. Narośla na korzeniach powstają przede wszystkim w wyniku powiększania się komórek zakażonych lub rzadziej ich zbyt szybkiemu dzieleniu się, a także przez liczne podziały komórek sąsiadujących z zainfekowanymi.

 Grafika poniżej przedstawia cykl rozwojowy sprawcy kiły kapusty