Kiła kapusty

Pomimo wielu prób podejmowanych przez koncerny chemiczne i wielu naukowców wciąż nie udało się znaleźć substancji czynnej, która w warunkach polowych pozwalała by na skuteczną ochronę roślin  rzepaku przed kiłą kapusty. Trwają badania mające na celu ustalenie przydatności substancji chemicznych oraz organicznych w walce ze sprawcą choroby. Aktualnie jedynie metoda agrotechniczna oraz siew odmian o podwyższonej odporności pozwala na niwelowanie strat powodowanych przez wystąpienie choroby.

• Ochrona chemiczna ma na celu ograniczenie kiełkowania zarodników oraz pierwotnych i wtórnych infekcji.
• Skuteczność tej metody zależy od wielu czynników
  (np. poziomu inokulum, warunków agroklimatycznych, terminu zastosowania).
• Metoda ta jest skuteczna głównie na glebach o niskim stężeniu zarodników przetrwalnikowych w glebie.
• Przykłady substancji, które mogą ograniczyć rozwój patogena: fluazynam (pochodne aniliny), tiofanat metylowy (benzimidazole).