[adminKlucznik]

TEst

[adminKlucznik]

TEST

[adminKlucznik]

TEST

[adminKlucznik]

TEST

[adminKlucznik]

TEST

[adminKlucznik]

Test

[adminKlucznik]

W ostatnim czasie wiele dzieje się na rynku środków ochrony roślin. Ze względu na planowane wycofanie szerokiej gamy substancji czynnych stosowanych w rolnictwie (między innymi triazole, pyretroidy czy glifosat) Polskie Stowarzyszenie Ochrony Roślin wraz z firmą Kleffmann Group przygotowało Raport dotyczący skutków potencjalnego wycofania z ryku wielu substancji czynnych. 

Jak podkreślają przedstawiciele PSOR: „raport został przygotowany dla siedmiu upraw: jabłonie, czarna porzeczka, rzepak, buraki cukrowe, ziemniaki, pszenica i kukurydza. Eksperci uwzględnili w raporcie straty wielkości i jakości plonu oraz wzrost kosztów produkcji rolnej wynikające z wycofania danej substancji i zastąpienia jej substancją alternatywną (wyrażone w procentach). „

Eksperci przygotowujący raport wymieniają siedem podstawowych skutków potencjalnego wycofania wybranych substancji dla upraw polowych i sadowniczych w Polsce:

1. Wzrost odporności patogenów wynikający z mniejszej rotacji substancji czynnych w ochronie roślin, co przyczyni się miedzy innymi do zwiększenia zagrożenia mykotoksynami.
2. Większe zużycie środków ochrony roślin, w stosunku do obecnego, spowodowane zwiększoną liczbą zabiegów, co bardziej obciąży środowisko. Czynnik ten będzie oddziaływać szczególnie silnie przy środkach owadobójczych, w przypadku definitywnego wycofania neonikotynoidów i braku zapraw nasiennych.
3. Zmniejszenie wielkości oraz jakości uzyskiwanego plonu w uprawach polowych i sadowniczych, wywołany mniejszą skutecznością chemicznej ochrony roślin.
4. Zwiększenie kosztów produkcji rolniczej wynikające ze stosowania większej liczby zabiegów oraz wyższych cen środków opierających się na alternatywnych (pozostających na rynku) substancjach czynnych.
5. Niższe dochody gospodarstw rolnych wywołane wyższymi kosztami ochrony oraz niższym plonowaniem i pogorszeniem jakości uzyskiwanych plonów.
6. Rosnące zagrożenie stosowania środków ochrony roślin niezgodnie z prawem, np. stosowanie substancji czynnych w uprawach, dla których nie mają one rejestracji.
7. Wzrost zagrożeń związanych z nielegalnym importem środków ochrony roślin do Polski oraz wprowadzaniem produktów podrobionych o nieznanym składzie i pochodzeniu.
   

W przygotowaniu ekspertyzy wykorzystano podejście eksperckie (tzw. metoda delficka). Wybór podejścia był podyktowany złożonością problemu oraz brakiem badań o charakterze ilościowym, które pozwalałyby określać skutki wycofania wybranych substancji czynnych.

Panel ekspertów składał się z przedstawicieli świata nauki i praktyki:

Przedstawiciele świata nauki:

• dr hab. Beata Meszka, Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach
• dr hab. Tadeusz Michalski, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
• dr hab. Marek Mrówczyński, Instytut Ochrony Roślin – Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu
• dr hab. Jacek Piszczek, Instytut Ochrony Roślin – Państwowy Instytut Badawczy, Terenowa Stacja Doświadczalna w Toruniu
• dr hab. Stefan Pruszyński, Instytut Ochrony Roślin – Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu
• dr hab. Piotr Sobiczewski, Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach.

Przedstawiciele praktyki:

• dr inż. Paweł Boczar, Doradztwo Rolnicze Paweł Boczar / Hanse Agro, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
• dr Bob Fairclough, Kleffmann Group
• dr Puran Mal, Kleffmann Group.

Opracowanie redakcyjne:

• dr inż. Michał Gazdecki, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu.

W czasie przygotowywania ekspertyzy konsultowano jej wyniki z przedstawicielami następujących organizacji rolniczych:

• Krajowa Rada Izb Rolniczych
• Federacja Branżowych Związków Producentów Rolnych
• Związek Sadowników RP
• Krajowe Stowarzyszenie Plantatorów Czarnych Porzeczek
• Krajowe Zrzeszenie Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych
• Krajowy Związek Plantatorów Buraka Cukrowego
• Polski Związek Producentów Ziemniaków i Nasion Rolniczych
• Polski Związek Producentów Roślin Zbożowych
• Polski Związek Producentów Kukurydzy.

cały raport do pobrania na stronie http://www.psor.pl

źródło:

[adminKlucznik]

Ruszenie wegetacji rzepaku jest ważnym etapem rozwoju, niestety w tym samym czasie rozwijają się też grzyby obecne na rzepaku, które są przyczyną strat w plonie. W artykule, wskazane zostaną najważniejsze patogeny, które wczesną wiosną wpływają na stan fitosanitarny plantacji.

Do patogenów o dużej szkodliwości w wielu rejonach uprawy rzepaku należą sprawcy suchej zgnilizny kapustnych, których duże nasilenie (niekiedy nawet do 40-50% porażonych roślin) notowano już jesienią. Sprawcami suchej zgnilizny kapustnych są grzyby należące do dwóch gatunków: Leptosphaeria maculans i L. biglobosa (st. konidialne Phoma lingam). Pierwszy, uważany za bardziej agresywny, zasiedla głównie podstawę łodygi jest sprawcą zgnilizny szyjki. Drugi poraża wyższe partie łodygi powodując rozległe, zazwyczaj powierzchniowe plamy. W miejscu zakażenia na liściach powstaje jasna, sucha plama z ciemnymi skupiskami zarodników. Po skiełkowaniu zarodnika grzybnia stopniowo przerasta tkanki liścia, ogonek liściowy, a następnie szyjkę korzeniową. Wiosną u podstawy łodygi obserwujemy brunatną i murszejącą, coraz głębszą plamę.

Sprawcami strat w plonie mogą być również grzyby z rodzaju Alternaria i Botryotinia fuckeliana (st kon. Botrytis cinerea). Czerń krzyżowych, której sprawcami są Alternaria brassicae oraz A. brassicicola i A. alternata charakteryzuje się brązowymi lub czarnymi, koncentrycznymi lub rzadziej nieregularnymi plamami na wszystkich organach rośliny, wczesną wiosną dotyczy to liści. Szara pleśń objawia się jasnymi, rozległymi plamami i szarym nalotem struktur grzyba na liściach oraz rosnącym pędzie. Porażeniu ulegają szczególnie rośliny osłabione i uszkodzone np. przez mróz lub szkodniki. Cały czas istnieją bramy wejścia dla infekcji, potęgują je uszkodzenia np. związane z wahaniami temperatur, grubością i czasem zalegania okrywy śnieżnej, mroźnymi wiatrami, zastoiskami wody. Zarodniki konidialne wszystkich omówionych sprawców chorób rozprzestrzeniają się przez wiatr oraz krople deszczu i wiosną są zagrożeniem dla zdrowych organów roślin. Porażone rośliny wydają wtedy mniejszy plon, o gorszej jakości. Niezbędna jest więc często interwencja z użyciem środków grzybobójczych.

Wiosną podczas lustracji pól, w niektórych rejonach kraju, można będzie zaobserwować rośliny o zahamowanym wzroście i przebarwionych na czerwono liściach. Jeżeli na korzeniach tych roślin po ich wydobyciu z ziemi widoczne będą nieregularne, brunatne, gnijące guzy, to takie objawy wskazują na porażenie przez sprawcę kiły kapusty (Plasmodiophora brassicae). W przypadku tego patogena można jedynie zalecać zabiegi agrotechniczne takie, jak: kilkuletnia przerwa w uprawie rzepaku, zwalczanie chwastów z rodziny kapustowatych podczas tej przerwy, uregulowanie stosunków wodnych w glebie, wapnowanie dopiero przed kolejnym siewem rzepaku. W tej chorobie ważne jest unikanie rozprzestrzeniania się tego sprawcy na inne, niezakażone pola na częściach maszyn i kołach ciągników.

Decyzję o zastosowaniu wczesnowiosennego zabiegu zwalczania należy podjąć w oparciu o dokładną wiedzę na temat danej plantacji. Nie powinno brać się pod uwagę zaleceń ogólnych, tylko odnieść je do konkretnego pola. Ważna jest tu ocena porażenia przez sprawców chorób, choć nie łatwo je wiosną precyzyjnie zidentyfikować. Poza tym istotny jest także stopień uszkodzeń plantacji po zimie, odporność odmiany na porażenie przez patogeny, udział rzepaku w płodozmianie a także panujące temperatury oraz ilość i rozkład opadów. Najlepszym terminem wczesnowiosennego zabiegu, jeśli tylko warunki pozwolą na wjechanie w pole, jest ruszenie wegetacji rzepaku, czyli faza formowania łodygi.. Rzepak w tym okresie bardzo szybko rośnie i dlatego nie należy zbyt długo zwlekać z zabiegiem fumgicydowym, aby nie przekroczyć optymalnego terminu.

Kiłakapusty.pl ®

[adminKlucznik]

56. Sesja Naukowa Instytutu Ochrony Roślin – Państwowego Instytutu Badawczego w Poznaniu odbyła się w dniach 11–12 lutego 2016 r. Podczas Sesji zaprezentowano szereg doniesień w tym ponad 40 wykładów oraz 174 postery przedstawiające najnowsze badania z dziedziny nauk rolniczych. Na konferencję przybyli naukowcy z całej Polski oraz zaproszeni goście z wielu krajów, m.in. z Białorusi, Rosji oraz Kazachstanu.

Honorowy patronat nad 56 Sesją Naukową IOR-PIB objął  Krzysztof Jurgiel, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Patronami wydarzenia byli: Wielkopolska Izba Rolnicza, Polskie Stowarzyszenie Ochrony Roślin, Polskie Towarzystwo Ochrony Roślin.

Patronat medialny sprawowała: Agencja Promocji Rolnictwa i Agrobiznesu „APRA” Sp. z o.o. oraz Radio Merkury Poznań.

KOMITET NAUKOWY I ORGANIZACYJNY 56. SESJI NAUKOWEJ IOR-PIB

KOMITET NAUKOWY:

prof. dr hab. Danuta Sosnowska – Przewodnicząca
prof. dr hab. Tadeusz Praczyk – Z-ca przewodniczącej

Członkowie:

prof. dr hab. Bogusław Gnusowski
prof. dr hab. Marek Korbas
prof. dr hab. Małgorzata Korbin
prof. dr hab. Jan Kozłowski
prof. dr hab. Małgorzata Mańka
prof. dr hab. Marek Mrówczyński
prof. dr hab. Henryk Pospieszny
prof. dr hab. Stefan Pruszyński
prof. dr hab. Grzegorz Skrzypczak
prof. dr hab. Marek Tomalak
prof. dr hab. Zenon Woźnica
prof. dr hab. Paweł Węgorek
dr hab. Mariola Głazek, prof. nadzw.
prof. nadzw. dr hab. Beata Hasiów-Jaroszewska,
dr hab. Małgorzata Jeżewska, prof. nadzw.
dr hab. Roman Kierzek, prof. nadzw.
dr hab. Monika Michel, prof. nadzw.
prof. nadzw. dr hab. Aleksandra Obrępalska-Stęplowska,

KOMITET ORGANIZACYJNY:

dr inż. Paweł Olejarski – Przewodniczący
dr inż. Andrzej Kwiatkowski – Z-ca przewodniczącego
mgr Anna Pukacka – Sekretarz
mgr inż. Dominik Krawczyk – Z-ca sekretarza

Członkowie:

mgr inż. Hanna Kazikowska
mgr Szymon Konarski
dr inż. Małgorzata Maćkowiak
mgr inż. Grażyna Dubas
mgr Jarosław Lubczyński
mgr inż. Maria Olejarska
mgr inż. Agnieszka Kalinowska
mgr inż. Magdalena Roth

Podczas uroczystości otwarcia 56 Sesji wręczone zostały odznaczenia nadane przez Prezydenta RP, MRiRW oraz IOR. 

57 Sesję Naukową IOR-PIB zaplanowano w dniach 9-10 lutego 2017r.

 

kiłakapusty.pl ®

 

[adminKlucznik]

Przebieg pogody w okresie jesienno zimowym w bieżącym sezonie wegetacyjnym stanowił bardzo dobre warunki dla rozwoju wielu chorób powodowanych przez grzyby. Jedną z nich była rzadko spotykana w uprawie rzepaku biała plamistość liści.  Sprawca choroby grzyb Mycosphaerella capsellae st. kon. Pseudocercosporella capsella powoduje na liściach i łodygach rzepaku objawy, które mogą być mylone z suchą zgnilizną kapustnych (Leptosphaeria maculans, L. biglobosa).

Objawy są widoczne w postaci beżowo-białych, często rozległych plam na liściach oraz wydłużonych przebarwień na łodygach, które w środku są jasne, i mogą być otoczone ciemną obwódką. Wystąpienie białej plamistości liści rzepaku może prowadzić do zamierania organów asymilacyjnych. Rozwój choroby zobrazowany został na poniższej grafice.

 

[gallery ids="336,337,338"]

.

[adminKlucznik]

Objawy porażenia rzepaku przez sprawców chorób jesienią

Sucha zgnilizna kapustnych – Jasne, chlorotyczne, zaokrąglone lub nieregularne plamy na liściach, niekiedy otoczone brunatno-czerwoną obwódką z ciemnymi punktami (piknidiami) to typowe objawy suchej zgnilizny kapustnych. Porażone liście w miarę powiększania się i zlewania plam tracą zdolność asymilacyjną, a następnie zamierają. Niekiedy już późną jesienią, ale najczęściej wiosną, na szyjce korzeniowej pojawiają się suche, spękane, szaro-brunatne plamy, które stopniowo rozszerzają się, obejmując głębiej leżące tkanki.

 

Czerń krzyżowych –Na liściach brązowe, brunatne plamy, owalnego kształtu, często z żółtą obwódką. Niektóre plamy z koncentrycznymi liniami. Plamy występują pojedynczo lub są liczne, stopniowo zajmują coraz większą powierzchnię liścia.

 

Szara pleśń – Szary nalot grzybni, z zarodnikowaniem konidialnym na liściu. Porażona roślina lub jej organ gnije i zamiera. Sprawca choroby poraża głównie rośliny osłabione i uszkodzone przez inne czynniki np. przez mróz, szkodniki, maszyny.

 

Mączniak prawdziwy – Biały mączysty nalot na górnej stronie liścia pokrywa coraz większą jego powierzchnię. Jesienią notowany rzadko.

 

Mączniak rzekomy – Na górnej stronie liścia żółte, nieregularne plamy, a na dolnej stronie blaszki liściowej, luźne białawe skupiska struktur sprawcy choroby.

kiłakapusty.pl ®

[adminKlucznik]

W dniach 12 lutego 2015 r. – 13 lutego 2015 r. odbędzie się
55. Sesja Naukowa Instytutu Ochrony Roślin – PIB.

 

Tematem wiodącym Sesji będzie znaczenie metod chemicznych w integrowanej ochronie roślin. W przeddzień Sesji, 11 lutego odbędą się: Konferencja IOR – PIB i Komitetu Ochrony Roślin PAN oraz warsztaty. Intencją organizatorów jest, aby Sesja była przeglądem aktualnego dorobku polskiej nauki i praktyki w zakresie ochrony roślin, a równocześnie miejscem kreowania i wytyczania nowych zadañ i kierunków w ograniczaniu szkodliwości agrofagów w produkcji rolniczej, ogrodniczej, sadowniczej i leśnej.

 

więcej informacji na:

http://www.ior.poznan.pl

 

[adminKlucznik]

[gallery ids="180,139,134,183,136,135,189,128,129"]

[adminKlucznik]

[gallery ids="138,137,289"]

[adminKlucznik]

W tym dziale znajdziesz zdjęcia oraz opisy chorób powodowanych przez grzyby w uprawie rzepaku.

1. Sucha zgnilizna kapustnych
2. Zgnilizna twardzikowa
3. Szara pleśń
4. Czerń krzyżowych
5. Cylindrosporioza roślin kapustowatych
6. Werticilioza
7. Biała plamistość liści
8. Zgorzel siewek
9. Mączniak prawdziwy
10. Mączniak rzekomy kapustowatych

[Autor]

Wpisy