Jesienna ochrona rzepaku ozimego przed chorobami
Rzepak wysiany w okresie jesieni jest narażony na porażenie przez wiele grzybów chorobotwórczych lub przez inne organizmy, które mogą porażać tą ważną roślinę uprawianą na dużych areałach. Pewną ochronę zwłaszcza w początkowych fazach rozwojowych (faza liścieni, jednej pary liści właściwych) zapewnić może producentom rzepaku stosowanie zaprawionego materiału siewnego. Jest to pierwszy etap ochrony chemicznej. Dzięki zaprawianiu nasion przy użyciu zapraw zawierających odpowiednie substancje aktywne (s.a) ograniczyć można występowanie zgorzeli siewek rzepaku powodowanych przez kilku sprawców tej choroby. Najlepiej, aby zastosowane zaprawy pozwalały na jednoczesne ograniczanie sprawców chorób i szkodników. Wymaga to najczęściej łączenia typowych zapraw o wyłącznym działaniu grzybobójczym z zaprawami używanymi tylko do zwalczania szkodników.
Drugim etapem chemicznej ochrony rzepaku jest wykonanie zabiegu opryskiwania, gdy rzepak znajduje się w fazie 6-10 liści właściwych. Aby wykonać zabieg opryskiwania w tym czasie rolnicy posiadają wiele dostępnych i zarejestrowanych fungicydów (patrz tabela). Jesienią na roślinach rzepaku występują choroby powodowane przez kilku sprawców chorób. Objawy zauważyć można na liścieniach i liściach właściwych. Główne i ważne ze względu na szkody jakie wywołują są takie choroby jak: sucha zgnilizna kapustnych, szara pleśń czy czerń krzyżowych. W tym czasie rozwija się również kiła kapusty i mączniak rzekomy. Trzy pierwsze choroby można zwalczać przy użyciu fungicydów. Na kiłę kapusty i mączniaka rzekomego nie ma fungicydu zarejestrowanego w rzepaku, który mógłby pomóc rolnikowi. W przypadku kiły, aby zmniejszyć jej zagrożenie głównym „narzędziem” jest długa przerwa w uprawie rzepaku i roślin kapustowatych na polu, na którym stwierdzono kiłę.
Zaleca się, aby zabieg opryskiwania jesienią wykonać ponieważ zwalczając choroby w tym czasie umożliwia się dobry rozwój roślin, pozwala się na ich lepszą zimotrwałość. W grupie środków, które można stosować do ochrony rzepaku są fungicydy, które dodatkowo mają substancję regulującą wzrost i pokrój roślin. Często w ochronie rzepaku takimi substancjami są triazole chociaż nie tylko. Jesienny zabieg ochrony ma taką zaletę, że potrafi zwalczyć źródła niebezpiecznych chorób i w tym czasie można też stosować niższe zarejestrowane dawki fungicydów.
Przykłady fungicydów zarejestrowanych do zwalczania chorób w okresie jesiennym
Fungicyd |
Substancja czynna |
Dawka (l/ha) |
Zakres rejestracji |
||
sucha zgnilizna kapustnych |
Czerń krzyżowych |
Szara pleśń |
|||
Bounty 430 SC |
tebukonazol |
0,45 |
+ |
+ |
+ |
Brasifun 250 EC |
tebukonazol |
0,75 |
+ |
– |
– |
Caramba 60 SL |
metkonazol |
0,7–1,0 |
+ |
+ |
+ |
Caryx 240 SL |
chlorek mepikwatu, tebukonazol |
1,0 |
+ |
+ |
– |
Clayeton Tabloid |
tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
+ |
Corinth 240 EC |
protiokonazol, tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
– |
Darcos 250 EW |
tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
+ |
Domnic 250 EW |
tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
– |
Erazmus 250 EW |
tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
+ |
Furtado 250 EW |
tebukonazol |
0,5–0,75 |
+ |
+ |
– |
Helicur 250 EW |
tebukonazol |
0,5–0,75 |
+ |
+ |
– |
Horizon 250 EW |
tebukonazol |
0,5 |
+ |
+ |
– |
Kosa 250 EW |
tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
– |
Magnello 350 EC |
difenokonazol, tebukonazol |
0,8 |
+ |
– |
– |
Maxior |
difenokonazol, tebukonazol |
0,8 |
+ |
– |
– |
Mystic 250 EW |
tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
– |
Orius Extra 250 EW |
tebukonazol |
1,0 |
+ |
+ |
– |
Riza 250 EW |
tebukonazol |
1,0 |
+ |
+ |
– |
Sokolov 250 EW |
tebukonazol |
0,75 |
– |
+ |
– |
Sparta 250 EW |
tebukonazol |
1,0 |
+ |
+ |
+ |
Spekfree 430 SC |
tebukonazol |
0,45 |
+ |
+ |
+ |
Starpro 430 SC |
tebukonazol |
0,45 |
+ |
+ |
+ |
Syrius 250 EW |
tebukonazol |
1,0 |
+ |
+ |
– |
Tarcza Łan 250 EW |
tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
– |
Tebu 250 EW |
tebukonazol |
0,5–0,75 |
+ |
+ |
– |
Tebusha 250 EW |
tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
– |
Tilmor 240 EC |
protiokonazol, tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
– |
Toledo 250 EW |
tebukonazol |
0,75 |
+ |
+ |
+ |
Toprex 375 SC |
difenkonazol, paklobutrazol |
0,3 |
+ |
+ |
– |
Topsin M 500 SC |
tiofanat metylowy |
1,2 |
+ |
+ |
+ |
Trion 250 EW |
tebukonazol |
0,5–0,75 |
+ |
+ |
– |
Troja 250 EW |
tebukonazol |
1,0 |
+ |
+ |
+ |
Tyberius 250 EW |
tebukonazol |
1,0 |
+ |
+ |
– |
©kiłakapusty.pl